Antonio Zavala, zauria hauspo / Pello Esnal

Antonio Zavalak ( Antonio Zavalak (Tolosa, 1928- Iruñea, 2009), herri xehearen milaka ahots bilduz, 303 obraz osatutako ondare harrigarria utzi zigun, berrogeita hamabost urteko lan eskergaren ondoren. Baina, ahots horiek ez ezik, berea ere utzi zigun, batez ere "Auspoaren auspoa" izeneko lau liburuetan. Bilduma honetako 238, 239, 262 eta 300.ak dira. Horien harira dator saiakera hau, elkarrizketa luze baten emaitza, galdera nagusi bat ardatz: zertan aritu zen Antonio Zavala hainbeste urtetan Auspoari eragin eta eragin? Batik bat, Zavala bera du solaskide Pello Esnalek, hark idatziak oinarri eta behin eta berriro hizpide-iturri. Baina bada beste ahotsik saiakeran. Herri-literaturaren arlokoak dira batzuk, Manuel Lekuonarena bezala; filosofiaren eremukoak beste batzuk, Gadamer eta Raimon Panikkarrerena, esaterako. Ez da falta Ekialdeko jakinduriaren ahotsik ere. Azkenean, saiakeraren amaieran, distira berrriaz ageri zaizkigu bai Antonio Zavala eta bai Auspoa, aldi berean iraganaren lekuko eta geroaren aitzindari.